Daar stond ik dan als leidinggevende in van een groep van ongeveer 18 mensen. Iedereen was druk. Veel te druk. Dit moest anders. Ze keken allemaal naar mij.


Jarenlang was ik hierin mee gegaan. Ik bleef oplossen, prioriteren en keuzes maken. Het hielp alleen allemaal niks! Sterker nog, het leek alleen maar drukker te worden. Verwachtingen werden steeds hoger, controles steeds strenger en het aantal acties dat binnenkwam alleen maar meer.

 

Tot iemand mij een duidelijke spiegel voorhield met de vraag: “Hoe hard werk jij eigenlijk zelf?”

“Acht ik heb veel afspraken, maar het werk geeft me juist energie.” was mijn eerste reactie.

 

Wanneer stop je daarmee? Wanneer ga jij zelf het goede voorbeeld geven?

Tja, toen was het even stil. Hierop had in ineens geen antwoord. Altijd had ik mijn antwoord klaar en een oplossing. Nu wist ik het gewoon echt niet. Het enige wat ik kon zeggen was: “Ik weet niet hoe ik dat moet doen?” Vreselijk voelde dat! Ik had geleerd om altijd een oplossing te bedenken voor problemen. En nu wist ik het gewoon niet. HELP!

 

Deze “niet weten” was het begin van een mooie reis.
Ik kreeg heel veel mooie lessen. Ik leerde het “niet weten” volledig omarmen. Het was er allang alleen was het verstopt onder een dikke laag stof. Nu dit stof ik verdwenen mag dit gevoel er volledig zijn. Ik kan eindelijk kwetsbaar zijn. Wat hierdoor gebeurde was fantastisch.

Door vaker mijn gevoel uit te spreken en stil te zijn voelden anderen de ruimte om dit ook te doen. Er ontstond letterlijk meer ontspanning en veel meer diepgaandere gesprekken. Gesprekken over wat echt belangrijk is. De echte uitdagingen.

 

Wil jij ook leren je gevoel uit te spreken? Kwetsbaar zijn en praten over wat echt belangrijk is?

Hieronder de tips die ik leerde en heel graag met je deel.

1. Houd je mond
Reageer eens een keer niet op de oplossing van de ander. Geef de mensen om je heen de ruimte om fouten te maken. Kijk toe zonder te reageren, ook al weet jij dat het slimmer kan. En tegelijkertijd geef je de ruimte en mogelijkheid om zelf te ontdekken, fouten te maken en daardoor heel veel te leren. Je leert namelijk het meeste door zelf fouten te maken.

2. Ga voelen
Voel in deze stilte wat er gebeurd in je lichaam als je de ander iets hoort zeggen wat slimmer kan. Mogelijk word jij heel onrustig en vind je hoofd er van alles van. Mooi, want hier ligt je grootste ontwikkelpotentieel. Als jij dan af-en-toe ook nog dit gevoel uit kunt spreken dan is dat helemaal fantastisch. Hierdoor leer je anderen (vaak onbewust) om ook vaker te luisteren en hun gevoel uit te spreken. De beste les in leren luisteren.


3. Ga je gevoel uitspreken
Als jij dan af-en-toe ook nog dit gevoel uit kunt spreken dan is dat helemaal fantastisch. Hierdoor leer je anderen (vaak onbewust) om ook vaker te luisteren en hun gevoel uit te spreken. De beste les in leren luisteren.


4. Breng focus aan
Door vaker te voelen ontdek jij ook steeds beter wat jou energie kost en energie geeft. Stop stap-voor-stap met de dingen die jou energie kosten. Ga focussen op de dingen die energie geven. Waarschijnlijk zijn er collega’s die de energieslurpende acties oppakken omdat het hun energie geeft. Win-Win. Alleen dit ontdek je pas als je dit gaat uitspreken.

5. Stel super strenge grenzen
Zodra jij weet wat jou energie kost dan kan je hier ook strenge grenzen voor jezelf aan koppelen. Zo ben ik gestopt met een agenda propvol afspraken. Iedereen wilde iets van mij, maar ik ontdekte dat maximaal vier afspraken op een dag voor mij ideaal was. Dit bewaakte ik (of beter gezegd mijn collega) heel streng. Het was heel fijn dat iemand mij hiermee hielp. Vanuit mijn enthousiasme wilde ik hier nog wel eens overheen gaan. Zij was mijn poortwachter. Zo stond iedereen weer in zijn kracht.

Onze hersenen zijn zo sterk ontwikkeld dat wij al snel dingen rationeel vanuit ons hoofd benaderen. Vooral de komst van computers, social media, nieuws etc helpt hier niet aan mee. Dieren hebben dit niet, waardoor ze veel meer vanuit hun gevoel leven. Vooral als ze in volledige vrijheid kunnen leven. Hierdoor kunnen wij zo veel leren van de natuur.

 

Afgelopen jaar heb ik mogen leren door regelmatig in een groep paarden te zijn. Ik heb zo ongelofelijk veel van deze paarden mogen leren. Ze hebben de mogelijkheid om volledig vrij rond te lopen en hoeven niet verplicht rond te lopen met allerlei ruiters op hun rug. Hierdoor zijn ze nog heel puur.
 
Ik heb mogen ervaren hoe het is om in een (h)echte groep te leven en volledig jezelf te kunnen zijn met alle gevoelens. Hierdoor zag ik dat er altijd een natuurlijke leider is en ieder paard als vanzelf (vanuit zijn eigen kracht) een beste plek heeft in de groep. 

Zodra ik in deze groep stapte dan spiegelden ze mij meteen. Als ik te veel in mijn hoofd zat en niet bij mijn eigen gevoel dan gingen ze in mijn ruimte staan of mij uittesten. Zodra ik goed bij mijn eigen gevoel bleef dan was er ruimte en een fijne afstand.
 
Ben jij nieuwsgierig? En lijkt het je gaaf om ook te leren van dieren die in vrijheid kunnen leven? Laat het me dan even weten.